Elke werknemer bij ons weet dat in een kringetje-zit-verjaardagen spannender worden als iemand vraag wat je voor werk doet. Na de 3e keer ‘Wat?!?!’ komen vragen als: ‘Eet je die zelf ook?’, ‘Verdien je daar fulltime je geld mee?’, ‘Verkoopt dat?’, etc. Deze uitspraken worden gedaan met wel of geen denigrerend gelach er bij.
Als antwoord: ‘We eten ze inderdaad zelf ook.’, ‘Ja, we verdienen er allemaal fulltime geld mee.’, ‘Het verkoopt ook echt enorm goed we verkopen in 8 verschillende Europese landen en zijn de tel van het precieze aantal winkels al lang geleden kwijt geraakt.’
Maar goed, dan hebben we nog onze oma’s. Jimini’s bestaat al sinds 2012. En sinds minuut 1 werden we door onze oma’s niet serieus genomen. Na enig aandringen hebben ze het geprobeerd en snappen ze waarom we doen wat we doen.
Werken in een eetbare insecten business
We wilden jullie echter hun beste uitspraken niet onthouden. Dus bij deze:
1) Vang je die dan één voor één?
2) En dat kun je zo eten?
3) Aan onze medewerker op afstand: laat me je kantoor eens zien? (Oma verwacht een live videostream van het hoofdkantoor in Frankrijk maar krijgt ‘Slack’ te zien. Het werk van het kleinkind is alleen maar vreemder geworden.)
4) Wanneer ga je een echte baan zoeken?
5) Hoe gaat het met de kleine beestjes?
Tip voor iedereen die niet bij ons werkt, neem een doosje borrelinsecten mee naar saaie verjaardagen. Worden ze spontaan spannend van.
Wees de eerste die een opmerking achter laat